روش های نوین برای پرینت بافت های انسانی

با یاد و نام خدا و با سلام خدمت تمام کاربران عزیز سایت رایان 3d. در این مطلب از سری مطالب آموزش های پرینت سه بعدی اصفهان و پرینتر سه بعدی اصفهان قصد داریم تا در مورد روش های نوین برای پرینت بافت های انسانی صحبت کنیم.

پرینتر جدید ترکیبی 3D باعث می شود تا نسخه غضروف ایمپلنت را چاپ کنید

تحولات بیو چاپ ممکن است جذاب ترین در همه پیشرفت های پرینت سه بعدی باشد. در چند سال اخیر، علم پزشکی با استفاده از چاپگرهای 3D برای ایجاد فناوری عکاسی سه بعدی استفاده می کند و ما در حال نزدیک شدن به چاپ سه بعدی هستیم. چاپ سه بعدی نیز استفاده از آن را در ایجاد پروتزهای سفارشی که کیفیت زندگی را برای یک قیمت که در واقع می تواند پرداخت شود، بهبود می بخشد.اکنون چیزی جدید است.

دانشمندان مؤسسه طب گیاهی ویک فارست (WFIRM) اخیرا پیشرفت هایی را در ساده سازی روند چاپ برای ایجاد غضروف های قابل غربالگری ایجاد کرده اند که می تواند برای کمک به دوباره رشد غضروف آسیب دیده در مناطقی مانند مفاصل استفاده شود. دانشمندان WFIRM از یک چاپگر هیبریدی 3D استفاده کردند که ترکیبی از یک چاپگر جوهر افشان و یک ماشین الکتریکی است.

چاپگر ترکیبی

ترکیبی از این دو تکنولوژی، کلید ساخت غضروف است زیرا ترکیبات مصنوعی (برای قدرت) و طبیعی (ژل مورد استفاده برای رشد سلول های سالم) مواد ترکیبی است. دانشمندان از دستگاه الکترواسپینینگ برای تولید یک جریان الکتریکی از طریق محلول پلیمری برای تولید الیاف بسیار خوب استفاده کردند. این فرآیند دانشمندان را قادر می سازد تا ترکیب پلیمرها را کنترل کنند، که به ساختار متخلخل متصل می شوند و سلول ها را قادر می سازد تا با بافت اطرافشان ادغام شوند.

جیمز یو، دکترای و استاد دانشگاه ویک فارست موسسه پزشکی احیا کننده، و نویسنده ای در این زمینه می گوید: “این یک اثبات مفهوم مطالعه است و نشان می دهد که ترکیبی از مواد و روش های تولید، سازنده های قابل تحمل قابل دوام است.”دیگر روش های ساخت، مانند سیستم های رباتیک، در حال حاضر در حال توسعه هستند تا تولید ساختارهای بافت ایمپلنت را بهبود بخشد.

اعمال آن در عمل

دانشمندان با استفاده از یک راه حل از سلول های خرگوش سالم، یافته های خود را با استفاده از پلیمرهای انعطاف پذیر پلیمر الکترو اسپری، آزمایش کردند. این ها با استفاده از چاپگر هیبرید 3D ذخیره شده اند. سازه های ناشی از جلسات چاپ سپس تحت استرس قرار گرفتند، بعد از یک هفته آزمایش با استفاده از وزن متغیر، آنها قوی و هنوز زنده بودند. برای دیدن اینکه چگونه این ساختارها در یک سیستم زنده زندگی می کنند، آنها را به موش های زنده در محیط کنترل شده معرفی می کنند. تمام تحولات برای دو، چهار و هشت هفته مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. پس از هشت هفته، سازه ها ساختارها و خواص غضروف الاستیک را توسعه دادند. این برای استفاده در بیماران انسانی بسیار امیدوار کننده است.یک قدم به چاپ مجدد ارگانهای انسان نزدیکتر است.

چاپ بیرونی

اگر از بیوفیزمندی طولانی مدت شنیده اید از شما می دانید که دانشمندان در حال حاضر قادر به ایجاد نمونه های کوچک از بافت انسانی در آزمایشگاه هستند. مشکل بزرگ در این نقطه این است که قبل از اینکه آنها بتوانند اندامهای انسانی را ایجاد کنند، دانشمندان باید راهی برای حفظ مقدار زیادی سلول های زنده را داشته باشند تا بتوانند کل اعضای بدن را چاپ کنند.سلول های زنده برای متقاعد کردن سلول های زنده به چیزهایی مانند بافت کبد یا بافت قلب، سلول ها نیاز به مواد مغذی دارند و یا آن ها می میرند. بافت های بدن ما دارای رگ های خونی برای حل این مشکل هستند، اما تلاش برای چاپ سه بعدی فضای خالی کوچک کار ساده ای نیست.

شبکه ای از شکر

برای مقابله با این مشکل، اردر میلر راهی را برای ساخت یک مدل شبکه عروق خونی در یک ماده که در نهایت از بین می رود پیدا کرد. قند. برای ایجاد این شبکه، اردن با استفاده از چاپگر Makerbot 3D برای ساختن این شکر استفاده کرد. تعدادی از اصلاحات لازم برای حفظ قند خشک و دست نخورده و اکسترودر قند بسیار دقیق بود. از آنجا که شبکه منبع باز Makerbot و RepRap این تیم قادر به حل هر دو مشکل با یک پلت فرم ساخت و ساز گرم و Frosttruder بود. با این تغییرات و بسیاری از آزمایش ها و خطاها، تیم در حال حاضر راه خوبی برای کار با بافت انسانی چاپ شده در ایران ارائه کرده است و ما هنوز یک قدم نزدیک به تحقق واقعی ارگان های انسان است!